ترجمه صحیح بخاری

باب (۱۰): تلبینه

۱۸۷۸- «وَعَنْهَا ب: أَنَّهَا كَانَتْ إِذَا مَاتَ الْمَيِّتُ مِنْ أَهْلِهَا، فَاجْتَمَعَ لِذَلِكَ النِّسَاءُ ثُمَّ تَفَرَّقْنَ إِلاَّ أَهْلَهَا وَخَاصَّتَهَا، أَمَرَتْ بِبُرْمَةٍ مِنْ تَلْبِينَةٍ فَطُبِخَتْ، ثُمَّ صُنِعَ ثَرِيدٌ، فَصُبَّتِ التَّلْبِينَةُ عَلَيْهَا، ثُمَّ قَالَتْ: كُلْنَ مِنْهَا فَإِنِّي سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ ج يَقُولُ: «التَّلْبِينَةُ مُجِمَّةٌ لِفُؤَادِ الْمَرِيضِ، تَذْهَبُ بِبَعْضِ الْحُزْنِ»».(بخارى: ۵۴۱۷)

ترجمه: «همچنین از عایشه لروایت است كه هرگاه، یكی از بستگانش فوت می‌كرد و بهمین مناسبت, زنان جمع می‌شدند و سپس پراكنده می‌گشتند و فقط افراد بسیار نزدیک‌اش باقی می‌ماندند, دستور می‌داد تا یک قابلمه تلبینه (آش سبوس وشیر و عسل) پخته شود و نانِ‌ترید, فراهم گردد و از آن‌اش، روی آن بریزند. سپس می‌گفت: از آن بخورید. زیرا شنیدم كه رسول الله جفرمود: «تلبینه، باعث آ‎رامش و نشاط قلب، و از بین رفتن حزن و اندوه می‌گردد»».