باب(۱۱): اگر مگسی در ظرف آب شما افتاد، آنرا غوطه دهید زیرا در یکی از بالهایش، مرض ودر بال دیگرش، شفا وجود دارد
۱۳۸۳- «وَعَنْهُ س قَالَ: قَالَ النَّبِيُّ ج: «إِذَا وَقَعَ الذُّبَابُ فِي شَرَابِ أَحَدِكُمْ فَلْيَغْمِسْهُ ثُمَّ لِيَنْزِعْهُ فَإِنَّ فِي إِحْدَى جَنَاحَيْهِ دَاءً وَالْأُخْرَى شِفَاءً»». (بخاري:۳۳۲۰)
ترجمه: «همچنین از ابوهریره سروایت است كه نبی اكرم جفرمود: «هرگاه مگسی، در ظرف آب یكی از شما افتاد، آنرا در آب، غوطه دهد. سپس بیرون بیندازد. زیرا در یكی از بالهایش، مرض، و در بال دیگرش، شفا وجود دارد»».
۱۳۸۴- «وَعَنْهُ س، عَنْ رَسُولِ اللَّهِ جقَالَ: «غُفِرَ لِامْرَأَةٍ مُومِسَةٍ مَرَّتْ بِكَلْبٍ عَلَى رَأْسِ رَكِيٍّ يَلْهَثُ، كَادَ يَقْتُلُهُ الْعَطَشُ، فَنَزَعَتْ خُفَّهَا، فَأَوْثَقَتْهُ بِخِمَارِهَا، فَنَزَعَتْ لَهُ مِنَ الْمَاءِ، فَغُفِرَ لَهَا بِذَلِكَ»». (بخاری: ۳۳۲۱)
ترجمه: «از ابوهریره سروایت است كه رسول الله جفرمود: «زن فاحشه‌ای بخشیده شد. آن زن، سگی را دید كه كنار چاه آبی، قرار دارد و زبانش از شدت تشنگی، بیرون آمده و میخواهد بمیرد. او كفش‌اش را در آورد و به چادرش بست و اینگونه از چاه، آب كشید. (و آن سگ را نجات داد). بخاطر این كار، مورد مغفرت قرار گرفت»».