باب (۵۸): قلاده کردن هدی در ذو الحلیفه، سپس، احرام بستن
۸۳۴- «عَنِ الْمِسْوَرِ بْنِ مَخْرَمَةَ وَمَرْوَانَ ب قَالا: خَرَجَ النَّبِيُّ ج زَمَنَ الْحُدَيْبِيَةِ مِنَ الْمَدِينَةِ فِي بِضْعَ عَشْرَةَ مِائَةً مِنْ أَصْحَابِهِ، حَتَّى إِذَا كَانُوا بِذِي الْحُلَيْفَةِ، قَلَّدَ النَّبِيُّ ج الْهَدْيَ وَأَشْعَرَهُ، وَأَحْرَمَ بِالْعُمْرَةِ».(بخارى:۱۶۹۴،۱۶۹۵)
ترجمه: «از مسور بن مخرمه و مروان بروایت است كه: رسول الله جدر زمان صلح حدیبیه، با بیش از هزار تن از یارانش از مدینه بیرون آمد. و هنگامی كه به ذو الحلیفه رسید، شترهای هدی (شكرانه) را قلاده انداخت و كوهانهای آنها را علامتگذاری كرد و برای عمره، احرام بست».