باب (۳۵): اگر شخصی به کسی بگوید: وای بر تو
۲۰۲۶- «عَنْ أَنَسٍ: أَنَّ رَجُلاً مِنْ أَهْلِ الْبَادِيَةِ أَتَى النَّبِيَّ ج فَقَالَ: يَا رَسُولَ اللَّهِ، مَتَى السَّاعَةُ قَائِمَةٌ؟ قَالَ: «وَيْلَكَ وَمَا أَعْدَدْتَ لَهَا»؟ قَالَ: مَا أَعْدَدْتُ لَهَا إِلا أَنِّي أُحِبُّ اللَّهَ وَرَسُولَهُ. قَالَ: «إِنَّكَ مَعَ مَنْ أَحْبَبْتَ». فَقُلْنَا؟ وَنَحْنُ كَذَلِكَ؟ قَالَ: «نَعَمْ»».(بخارى: ۶۱۶۷)
ترجمه: «انس سمی‌گوید: مردی بادیه نشین نزد نبی اكرم جآمد و گفت: ای رسول خدا! قیامت كَی بر پا خوا هد شد؟ رسول خدا جفرمود: «وای بر تو, چه چیز برای آن آماده كرده‌ای»؟ گفت: هیچگونه امادگی‌ای ندارم. فقط خدا و رسولش را دو ست دارم. فرمود: «تو با كسانی خوا هی بود كه آنها را دو ست داری». ما (صحابه) گفتیم: ما هم اینگونه خواهیم بود؟ فرمود: «بلی»».