باب (۳۳): معاملۀ فریبکارانه و فروش حیوان درشکم مادرش
۱۰۱۴- «عَنْ عَبْدِاللَّهِ بْنِ عُمَرَ ب: أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ ج نَهَى عَنْ بَيْعِ حَبَلِ الْحَبَلَةِ، وَكَانَ بَيْعًا يَتَبَايَعُهُ أَهْلُ الْجَاهِلِيَّةِ، كَانَ الرَّجُلُ يَبْتَاعُ الْجَزُورَ إِلَى أَنْ تُنْتَجَ النَّاقَةُ ثُمَّ تُنْتَجُ الَّتِي فِي بَطْنِهَا».(بخارى: ۲۱۴۳)
ترجمه: «از عبد الله بن عمر بروایت است كه: رسول الله جاز بیع حبل الحبله كه در زمان جاهلیت رواج داشت، منع فرمود. و آن، چنین بود كه شخصی، شتر مادهای را میخرید و شرط میگذاشت كه هرگاه شتر، بچهای بزاید و بعد، آن بچه شتر، بزرگ شود و بچهای بزاید، آنگاه، قیمت آنرا بپردازد».