باب (۱۳): گناه کسی که بخاطر ریا یا مال، قرآن بخواند
۱۸۰۳- «عَنْ أَبِي سَعِيدٍ الْخُدْرِيِّ س: أَنَّهُ قَالَ: سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ ج يَقُولُ: «يَخْرُجُ فِيكُمْ قَوْمٌ تَحْقِرُونَ صَلاتَكُمْ مَعَ صَلاتِهِمْ، وَصِيَامَكُمْ مَعَ صِيَامِهِمْ، وَعَمَلَكُمْ مَعَ عَمَلِهِمْ، وَيَقْرَءُونَ الْقُرْآنَ لا يُجَاوِزُ حَنَاجِرَهُمْ، يَمْرُقُونَ مِنَ الدِّينِ كَمَا يَمْرُقُ السَّهْمُ مِنَ الرَّمِيَّةِ، يَنْظُرُ فِي النَّصْلِ فَلا يَرَى شَيْئًا، وَيَنْظُرُ فِي الْقِدْحِ فَلا يَرَى شَيْئًا، وَيَنْظُرُ فِي الرِّيشِ فَلا يَرَى شَيْئًا، وَيَتَمَارَى فِي الْفُوقِ»». (بخارى: ۵۰۵۸)
ترجمه: «ابو سعید خدری سمیگوید: شنیدم كه رسول الله جمیفرماید: «گروهی در میان شما ظهور خواهند كرد كه نمازتان را در برابر نماز آنها، روزهتان را در برابر روزه آنان و اعمالتان را در برابر اعمال آنان، حقیر میشمارید. آنها قرآن، تلاوت میكنند ولی قرآن ازحنجرههایشان پایینتر نمیرود و از دین خارج میشوند همانطور كه تیر از هدف (شكار) خارج میشود. تیرانداز به پیكان تیر، نگاه میكند و چیزی نمیبیند. به انتهای تیر نگاه میكند و چیزی نمیبیند. به پرهای تیر، نگاه میكند و چیزی نمیبیند. و در شكاف سر تیر، شک میكند» (كه آیا اثری از شكار در آن وجود دارد یا خیر)».
۱۸۰۴- «عَنْ أَبِي مُوسَى س عَنِ النَّبِيِّ ج قَالَ: «الْمُؤْمِنُ الَّذِي يَقْرَأُ الْقُرْآنَ وَيَعْمَلُ بِهِ كَالأُتْرُجَّةِ، طَعْمُهَا طَيِّبٌ، وَرِيحُهَا طَيِّبٌ، وَالْمُؤْمِنُ الَّذِي لا يَقْرَأُ الْقُرْآنَ وَيَعْمَلُ بِهِ، كَالتَّمْرَةِ طَعْمُهَا طَيِّبٌ وَلا رِيحَ لَهَا، وَمَثَلُ الْمُنَافِقِ الَّذِي يَقْرَأُ الْقُرْآنَ، كَالرَّيْحَانَةِ رِيحُهَا طَيِّبٌ وَطَعْمُهَا مُرٌّ، وَمَثَلُ الْمُنَافِقِ الَّذِي لا يَقْرَأُ الْقُرْآنَ، كَالْحَنْظَلَةِ طَعْمُهَا مُرٌّ أَوْ خَبِيثٌ، وَرِيحُهَا مُرٌّ»».(بخارى: ۵۰۵۹)
ترجمه: «ابو موسی اشعری سمیگوید: نبی اكرم جفرمود: «مؤمنی كه قرآن میخواند و به آن عمل میكند مانند ترنجی است كه هم طعم خوبی دارد و هم از بوی خوشی برخوردار است. و مؤمنی كه قرآن نمیخواند ولی به آن، عمل میكند مانند خرمایی است كه طعماش شیرین است ولی بویی ندارد. و مثال منافقی كه قرآن میخواند، مانند ریحانی است كه بویش خوب ولی طعماش، تلخ است. و مثال منافقی كه قرآن نمیخواند، مانند حنظله (هندوانه ابوجهل) است كه هم طعماش،تلخ یا ناپاک است و هم بوی تلخی دارد»».
۱۸۰۵- «عَنْ جُنْدَبِ بْنِ عَبْدِاللَّهِ س عَنِ النَّبِيِّ ج قَالَ: «اقْرَءُوا الْقُرْآنَ مَا ائْتَلَفَتْ قُلُوبُكُمْ، فَإِذَا اخْتَلَفْتُمْ فَقُومُوا عَنْهُ»».(بخارى:۵۰۶۰)
ترجمه: «جندب بن عبدالله سمیگوید: نبی اكرم جفرمود: «تا زمانی كه با نشاط هستید و حضور قلب دارید، قرآن تلاوت كنید. و هنگامی كه نشاط و علاقه ندارید، آنرا ترک كنید»».