باب(۶): وصف بهشت و اینکه هم اکنون وجود دارد
۱۳۵۷- «عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ عُمَرَ ب قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ج: «إِذَا مَاتَ أَحَدُكُمْ فَإِنَّهُ يُعْرَضُ عَلَيْهِ مَقْعَدُهُ بِالْغَدَاةِ وَالْعَشِيِّ فَإِنْ كَانَ مِنْ أَهْلِ الْجَنَّةِ فَمِنْ أَهْلِ الْجَنَّةِ وَإِنْ كَانَ مِنْ أَهْلِ النَّارِ فَمِنْ أَهْلِ النَّارِ»».(بخارى: ۳۲۴۰)
ترجمه: «عبد الله بن عمر بمیگوید: رسول الله جفرمود: «هرگاه، یكی از شما بمیرد، صبح و شام، جایگاهش، به او عرضه میگردد. اگر بهشتی باشد، جایگاهش در بهشت، و اگر دوزخی باشد، جایگاهش در دوزخ، به او نشان داده میشود»».
۱۳۵۸- «عَنْ عِمْرَانَ بْنِ حُصَيْنٍ س عَنِ النَّبِيِّ ج قَالَ: «اطَّلَعْتُ فِي الْجَنَّةِ فَرَأَيْتُ أَكْثَرَ أَهْلِهَا الْفُقَرَاءَ وَاطَّلَعْتُ فِي النَّارِ فَرَأَيْتُ أَكْثَرَ أَهْلِهَا النِّسَاءَ»».(بخارى: ۳۲۴۱)
ترجمه: «عمران بن حصین سمیگوید: نبی اكرم جفرمود: «به بهشت، سر زدم و دیدم كه اكثر بهشتیان از فقرا هستند. و به دوزخ، نظر انداختم و دیدم كه اكثریت دوزخیان را زنان تشكیل میدهند»».
۱۳۵۹- «عَنْ أَبِيْ هُرَيْرَةَ س قَالَ: بَيْنَا نَحْنُ عِنْدَ رَسُولِ اللَّهِ ج إِذْ قَالَ: «بَيْنَا أَنَا نَائِمٌ رَأَيْتُنِي فِي الْجَنَّةِ، فَإِذَا امْرَأَةٌ تَتَوَضَّأُ إِلَى جَانِبِ قَصْرٍ، فَقُلْتُ: لِمَنْ هَذَا الْقَصْرُ؟ فَقَالُوا: لِعُمَرَ بْنِ الْخَطَّابِ. فَذَكَرْتُ غَيْرَتَهُ فَوَلَّيْتُ مُدْبِرًا». فَبَكَى عُمَرُ وَقَالَ: أَعَلَيْكَ أَغَارُ يَا رَسُولَ اللَّهِ؟».(بخارى: ۳۲۴۲)
ترجمه: «ابوهریره سمیگوید: روزی، نزد رسول الله جنشسته بودیم كه فرمود: «خواب دیدم كه در بهشت هستم. در آنجا چشمم به زنی افتاد كه كنار قصری، وضو میگرفت. پرسیدم: این قصر، مال چه كسی است؟ (فرشتگان) گفتند: از آنِ عمر بن خطاب است. بیاد غیرت عمر افتادم. پس پشت كردم و رفتم». عمر با شنیدن این سخنان، به گریه افتاد و گفت: ای رسول خدا! آیا در مورد تو هم به غیرت میآیم؟!».
۱۳۶۰- «وَعَنْهُ س قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ج: «أَوَّلُ زُمْرَةٍ تَلِجُ الْجَنَّةَ صُورَتُهُمْ عَلَى صُورَةِ الْقَمَرِ لَيْلَةَ الْبَدْرِ لا يَبْصُقُونَ فِيهَا وَلا يَمْتَخِطُونَ وَلا يَتَغَوَّطُونَ، آنِيَتُهُمْ فِيهَا الذَّهَبُ، أَمْشَاطُهُمْ مِنَ الذَّهَبِ وَالْفِضَّةِ، وَمَجَامِرُهُمُ الأَلُوَّةُ، وَرَشْحُهُمُ الْمِسْكُ، وَلِكُلِّ وَاحِدٍ مِنْهُمْ زَوْجَتَانِ يُرَى مُخُّ سُوقِهِمَا مِنْ وَرَاءِ اللَّحْمِ مِنَ الْحُسْنِ، لا اخْتِلاَفَ بَيْنَهُمْ وَلا تَبَاغُضَ، قُلُوبُهُمْ قَلْبٌ وَاحِدٌ يُسَبِّحُونَ اللَّهَ بُكْرَةً وَعَشِيًّا»».(بخارى: ۳۲۴۵)
ترجمه: «همچنین از ابو هریره سروایت است كه رسول الله جفرمود: «اولین گروهی كه وارد بهشت میشوند، چهرههایشان مانند ماه شب چهارده است. در آنجا، آب دهان و بینی نمیاندازند و ادرار و مدفوعی نیز وجود ندارد. ظروفشان از طلا، شانه موهایشان از طلا و نقره، و آتشدانهایشان از عود، ساخته شده است. عرقشان، مشک است. هر یک از آنان، دو همسر دارد كه از شدت زیبایی، مغز ساقهایشان از ورای گوشت، دیده میشود. آنان، هیچگونه اختلاف و بغض و كینهای به یكدیگر ندارند. قلوبشان، قلبی واحد است و صبح و شام، خدا را تسبیح میگویند»».
۱۳۶۱- «وَفِيْ رِوَايةٍ عَنْهُ س قَالَ: «وَالَّذِينَ عَلَى إِثْرِهِمْ كَأَشَدِّ كَوْكَبٍ إِضَاءَةً، قُلُوبُهُمْ عَلَى قَلْبِ رَجُلٍ وَاحِدٍ لا اخْتِلَافَ بَيْنَهُمْ وَلا تَبَاغُضَ، لِكُلِّ امْرِئٍ مِنْهُمْ زَوْجَتَانِ، كُلُّ وَاحِدَةٍ مِنْهُمَا يُرَى مُخُّ سَاقِهَا مِنْ وَرَاءِ لَحْمِهَا مِنْ الْحُسْنِ، يُسَبِّحُونَ اللَّهَ بُكْرَةً وَعَشِيًّا لا يَسْقَمُونَ وَلا يَمْتَخِطُونَ». وَذَكَرَ بَاقِيَ الْحَدِيْثِ».(بخاري: ۳۲۴۶)
ترجمه: «و در روایتی دیگر از ابوهریره آمده است كه رسول الله جفرمود: «وكسانی كه بعد از آنان (بعد از گروه اول) وارد بهشت میشوند، چهرههایشان مانند درخشانترین ستاره است. قلوبشان، قلبی واحد است. هیچگونه اختلاف و دشمنی با یكدیگر ندارند. هر یک از آنان، دو همسر دارد كه از شدت زیبایی، مغز ساقهایشان از ورای گوشت، دیده میشود. صبح و شام، خدا را تسبیح میگویند. آنان در بهشت، مریض نمیشوند و آب بینی ندارند». سپس بقیه حدیث را ذكر كرد كه شرح آن در حدیث قبلی گذشت».
۱۳۶۲- «عَنْ سَهْلِ بْنِ سَعْدٍ س عَنِ النَّبِيِّ ج قَالَ: «لَيَدْخُلَنَّ مِنْ أُمَّتِي سَبْعُونَ أَلْفًا أَوْ سَبْعُ مِائَةِ أَلْفٍ لا يَدْخُلُ أَوَّلُهُمْ حَتَّى يَدْخُلَ آخِرُهُمْ، وُجُوهُهُمْ عَلَى صُورَةِ الْقَمَرِ لَيْلَةَ الْبَدْرِ»».(بخارى: ۳۲۴۷)
ترجمه: «سهل بن سعد سمیگوید: نبی اكرم جفرمود: «هفتاد هزار یا هفت صد هزار نفر از امتیان من كه چهرههایشان مانند ماه شب چهارده است، وارد بهشت میشوند. اولین آنها وارد نمیشود تا زمانی كه آخرین آنها وارد نشود»». (همه با هم وارد میشوند).
۱۳۶۳- «عَنْ أَنَسٍ س قَالَ: أُهْدِيَ لِلنَّبِيِّ ج جُبَّةُ سُنْدُسٍ وَكَانَ يَنْهَى عَنِ الْحَرِيرِ، فَعَجِبَ النَّاسُ مِنْهَا، فَقَالَ: «وَالَّذِي نَفْسُ مُحَمَّدٍ بِيَدِهِ لَمَنَادِيلُ سَعْدِ بْنِ مُعَاذٍ فِي الْجَنَّةِ أَحْسَنُ مِنْ هَذَا»».(بخارى: ۳۲۴۸)
ترجمه: «انس سمیگوید: عبایی ابریشمی به نبی اكرم جهدیه دادند حال آنكه رسول خدا جاز پوشیدن لباسهای ابریشمی، منع میفرمود. آن عبا مورد پسند مردم، قرار گرفت: آنحضرت جفرمود: «سوگند به ذاتی كه جان محمد در دست اوست، دستمالهای سعد بن معاذ در بهشت، زیباتر از این است»».
۱۳۶۴- «وَعَنْهُ س عَنِ النَّبِيِّ ج قَالَ: «إِنَّ فِي الْجَنَّةِ لَشَجَرَةً يَسِيرُ الرَّاكِبُ فِي ظِلِّهَا مِائَةَ عَامٍ لا يَقْطَعُهَا»».(بخارى: ۳۲۵۱)
ترجمه: «همچنین از انس سروایت است كه نبی اكرم جفرمود: «در بهشت، درختی وجود دارد كه فرد سواره، صد سال در زیر سایه آن، حركت میكند اما نمیتواند آنرا بپیماید»».
۱۳۶۵- «وَفِيْ رِوَايَةٍ عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ س مِثْلُ ذَلِكَ وَقَالَ: «اقْرَءُوا إِنْ شِئْتُمْ ﴿وَظِلّٖ مَّمۡدُودٖ٣٠﴾[الواقعة: ۳۰] »».(بخارى: ۳۲۵۳)
ترجمه: «ودر روایتی دیگر از ابوهریره سآمده است كه رسول اكرم جپس از حدیث فوق، فرمود: «اگر میخواهید، این آیه قرآن كریم را بخوانید: ﴿وَظِلّٖ مَّمۡدُودٖ٣٠﴾[الواقعة: ۳۰] یعنی سایهای طولانی (كه در بهشت وجود دارد)»».
۱۳۶۶- «عَنْ أَبِي سَعِيدٍ الْخُدْرِيِّ س عَنِ النَّبِيِّ ج قَالَ: «إِنَّ أَهْلَ الْجَنَّةِ يَتَرَاءَوْنَ أَهْلَ الْغُرَفِ مِنْ فَوْقِهِمْ كَمَا يَتَرَاءَوْنَ الْكَوْكَبَ الدُّرِّيَّ الْغَابِرَ فِي الأُفُقِ مِنَ الْمَشْرِقِ أَوِ الْمَغْرِبِ لِتَفَاضُلِ مَا بَيْنَهُمْ». قَالُوا: يَا رَسُولَ اللَّهِ تِلْكَ مَنَازِلُ الْأَنْبِيَاءِ لا يَبْلُغُهَا غَيْرُهُمْ؟ قَالَ: «بَلَى وَالَّذِي نَفْسِي بِيَدِهِ رِجَالٌ آمَنُوا بِاللَّهِ وَصَدَّقُوا الْمُرْسَلِينَ»».(بخارى: ۳۲۵۶)
ترجمه: «ابوسعید خدری سمیگوید: نبی اكرم جفرمود: «همانا بهشتیان، صاحبان غرفههایی را كه بالاتر از آنان، قرار دارند، مانند ستاره درخشان ودوری میبینند كه در گوشهای از شرق یا غرب آسمان، به چشم میخورد. و این، بخاطر تفاضلی است كه میان آنان، وجود دارد». صحابه شگفتند: ای رسول خدا! اینها منازل انبیاست كه دیگران به آن، دست نخواهند یافت؟ پیامبر اكرم جفرمود: «بلی، اما سوگند به ذاتی كه جانم در دست اوست، كسانی كه به خدا ایمان بیاورند و پیامبران را تصدیق كنند»» (به این منازل، دست خواهند یافت).