باب (۳۰): این گفتۀ خداوند عز وجل که می‌فرماید: «به کارهای بد، خواه آشکار باشد خواه پنهان، نزدیک نشوید» [انعام: ۱۵۱]
۱۷۲۳- «عَنْ عَبْدِاللَّهِ بنِ مَسْعودٍ س وَرَفَعَهُ قَالَ: «لا أَحَدَ أَغْيَرُ مِنَ اللَّهِ فَلِذَلِكَ حَرَّمَ الْفَوَاحِشَ مَا ظَهَرَ مِنْهَا وَمَا بَطَنَ، وَلا أَحَدَ أَحَبُّ إِلَيْهِ الْمِدْحَةُ مِنَ اللَّهِ، فَلِذَلِكَ مَدَحَ نَفْسَهُ»». (بخارى: ۴۶۳۴)
ترجمه: «عبدالله بن مسعود سمی‌گوید: رسول الله جفرمود: «هیچ كس بیشتر از خدا، غیرت ندارد. بدینجهت، كارهای زشت را خواه آشكار باشند یا پنهان، حرام ساخته است. و هیچ كس نیست كه حمد و ثنا را به اندازه خدا دوست داشته باشد. از این رو، خود را ستوده است»».