باب (۵۰): معتبر قرار دادن عرف وعادات هر شهر در خرید، فروش، اجاره، وزن وپیمانه
۱۰۳۳- «عَنْ عَائِشَةَ ل: قَالَتْ هِنْدٌ أُمُّ مُعَاوِيَةَ لِرَسُولِ اللَّهِ ج: إِنَّ أَبَا سُفْيَانَ رَجُلٌ شَحِيحٌ، فَهَلْ عَلَيَّ جُنَاحٌ أَنْ آخُذَ مِنْ مَالِهِ سِرًّا؟ قَالَ: «خُذِي أَنْتِ وَبَنُوكِ مَا يَكْفِيكِ بِالْمَعْرُوفِ»».(بخارى: ۲۲۱۱)
ترجمه: «از عایشه لروایت است كه هند ؛مادر معاویه س؛ به رسول الله جگفت: شوهرم ؛ابوسفیان؛ مرد بخیلی است؛ اشكال دارد كه من بدون اجازه، از مالش، چیزی بردارم؟ رسول الله جفرمود: « طبق عرف و به اندازه نیازِ خود و فرزندانت، بردار»».