باب (۴۵): دعای خیر برای صدقه دهنده
۷۵۵- «عَنْ عَبْدِاللَّهِ بْنِ أَبِي أَوْفَى س قَالَ: كَانَ النَّبِيُّ ج إِذَا أَتَاهُ قَوْمٌ بِصَدَقَتِهِمْ قَالَ: «اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى آلِ فُلانٍ». فَأَتَاهُ أَبِي بِصَدَقَتِهِ، فَقَالَ: «اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى آلِ أَبِي أَوْفَى»».(بخارى: ۱۴۹۷)
ترجمه: «عبد الله بن ابی اوفی سمیگوید: هرگاه، گروهی از مردم، صدقاتشان را نزد آنحضرت جمیآوردند, در حق آنها دعای خیر میكرد و میفرمود: «خداوندا! بر آل فلان، رحمت نازل فرما». راوی میگوید: همچنین، هنگامی كه پدرم صدقاتش را خدمت رسول خدا جتقدیم نمود، آنحضرت جدعای خیر نمود و فرمود:«پروردگارا! رحمتت را شامل حال آل ابی اوفی بفرما»».