باب(۸۷): خیانت اندک در امانت
۱۳۰۰- «عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ عَمْرٍو ب قَالَ: كَانَ عَلَى ثُقَلِ النَّبِيِّ‌ج رَجُلٌ يُقَالُ لَهُ كِرْكِرَةُ، فَمَاتَ، فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ ج: «هُوَ فِي النَّارِ». فَذَهَبُوا يَنْظُرُونَ إِلَيْهِ، فَوَجَدُوا عَبَاءَةً قَدْ غَلَّهَا».(بخارى: ۳۰۷۴)
ترجمه: «عبد الله بن عمرو بمی‌گوید: مردی بنام كركره كه امین اموال رسول خدا جبود، فوت كرد. رسول خدا جفرمود: «او در دوزخ است». مردم رفتند و تحقیق كردند. سپس دریافتند كه او عبایی از مال غنیمت، دزدیده است».