باب (۱۳): حیاء بخشی از ایمان است
۲۳- «عَنِ ابنِ عُمَرَ ب: أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ ج مَرَّ عَلَى رَجُلٍ مِنَ الأَنْصَارِ، وَهُوَ يَعِظُ أَخَاهُ فِي الْحَيَاءِ، فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ ج: «دَعْهُ فَإِنَّ الْحَيَاءَ مِنَ الإِيمَانِ»».(بخارى:۲۴)
ترجمه: «ابن عمر بمیگوید: روزی، رسول الله جاز كنار یک مرد انصاری میگذشت كه برادرش را در مورد شرم و حیاء نصیحت میكرد (و میگفت كه شرم و حیاات را كمتر كن).آنحضرت جفرمود: «درباره كم كردن شرم و حیا او را پند مده، زیرا حیاء بخشی از ایمان است»».
(منظور از واژه حیاء كه در حدیث مذكور، بخشی از ایمان قرار داده شده است، همان عامل كم رویی درباره انجام و ارتكاب گناه میباشد). مترجم.