باب (۲۳)
۹۳۹- «عَنْ أَبِي الدَّرْدَاءِ س قَالَ: خَرَجْنَا مَعَ النَّبِيِّ ج فِي بَعْضِ أَسْفَارِهِ فِي يَوْمٍ حَارٍّ حَتَّى يَضَعَ الرَّجُلُ يَدَهُ عَلَى رَأْسِهِ مِنْ شِدَّةِ الْحَرِّ وَمَا فِينَا صَائِمٌ إِلاَّ مَا كَانَ مِنَ النَّبِيِّ ج وَابْنِ رَوَاحَةَ». (بخارى: ۱۹۴۵)
ترجمه: «ابو درداء سمیگوید: در یكی از سفرها، همراه رسول خدا جخارج شدیم. هوا گرم بود تا جایی كه مردم از شدت گرما، دستهای خود را روی سرشان میگذاشتند. و از میان ما كسی غیر از رسول خدا جو ابن رواحه، روزه نبود».