باب (۲۱): نشانههای منافق
۳۱- «عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ سعَنِ النَّبِيِّ ج قَالَ: «آيَةُ الْمُنَافِقِ ثَلاثٌ: إِذَا حَدَّثَ كَذَبَ، وَإِذَا وَعَدَ أَخْلَفَ، وَإِذَا اؤْتُمِنَ خَانَ»».(بخارى:۳۳)
ترجمه: «از ابوهریره سروایت است كه نبی اكرم جفرمود: «نشانه منافق، سه چیز است: اول اینكه در صحبت‌های خود، دروغ می‌گوید. دوم اینكه خلاف وعده، عمل می‌كند. سوم اینكه در امانت، خیانت می‌كند»».
۳۲-«عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ عَمْرٍو ب أَنَّ النَّبِيَّ ج قَالَ: «أَرْبَعٌ مَنْ كُنَّ فِيهِ كَانَ مُنَافِقًا خَالِصًا، وَمَنْ كَانَتْ فِيهِ خَصْلَةٌ مِنْهُنَّ كَانَتْ فِيهِ خَصْلَةٌ مِنَ النِّفَاقِ حَتَّى يَدَعَهَا: إِذَا اؤْتُمِنَ خَانَ، وَإِذَا حَدَّثَ كَذَبَ، وَإِذَا عَاهَدَ غَدَرَ، وَإِذَا خَاصَمَ فَجَرَ»».(بخارى:۳۴)
ترجمه: «از عبد الله بن عمرو بروایت است كه نبی اكرم جفرمود: «هر كس كه این چهار خصلت در او دیده شود، منافق خالص است. و هر كس، در او یكی از آنها دیده شود، یک خصلت از نفاق دارد مگر زمانی كه آن را ترک كند. آن چهار خصلت عبارتند از: ۱ـ هرگاه، امانتی به او سپرده شود، خیانت می‌كند. ۲ـ هنگام صحبت كردن، دروغ می‌گوید. ۳ـ اگر عهد وپیمانی ببندد، پیمانش را می‌شكند. ۴ ـ هنگام دعوا، دشنام میدهد و ناسزا می‌گوید»».