باب (۲۵): کسی که نمازی را فراموش کرد، هرگاه بیادش آمد، آنرا بخواند
۳۶۰- «عَنْ أَنَسِ بْنِ مَالِكٍ س عَنِ النَّبِيِّ ج قَالَ: «مَنْ نَسِيَ صَلاةً فَلْيُصَلِّ إِذَا ذَكَرَهَا، لا كَفَّارَةَ لَهَا إِلا ذَلِكَ: ﴿وَأَقِمِ ٱلصَّلَوٰةَ لِذِكۡرِيٓ﴾[طه: ۱۴] »».(بخارى: ۵۹۷)
ترجمه: «از انس بن مالک سروایت است كه رسول الله جفرمود: «هركس، نمازی را فراموش كرد، هر وقت كه بیادش آمد، بخواند. زیرا ترک نماز، كفارهای دیگر ندارد. خداوند میفرماید: (نماز را هنگام یاد من، برپا دار)»».