ترجمه صحیح بخاری

باب (۱۰): اگر کسی بخاطر عذری، نماز را نشسته شروع کرد و در اثنای نماز، احساس کرد که حالش بهتر شده است، بقیۀ نماز را ایستاده بخواند

۵۸۲- «عَنْ عَائِشَةَ ل، أُمِّ الْمُؤْمِنِينَ: أَنَّهَا لَمْ تَرَ رَسُولَ اللَّهِ ج يُصَلِّي صَلاةَ اللَّيْلِ قَاعِدًا قَطُّ، حَتَّى أَسَنَّ، فَكَانَ يَقْرَأُ قَاعِدًا حَتَّى إِذَا أَرَادَ أَنْ يَرْكَعَ قَامَ فَقَرَأَ نَحْوًا مِنْ ثَلاثِينَ آيَةً أَوْ أَرْبَعِينَ آيَةً، ثُمَّ رَكَعَ».(بخارى: ۱۱۱۸)

ترجمه: «ام المومنین عایشه لمی‌گوید: من رسول الله جرا ندیدم كه نماز شب را نشسته بخواند مگر زمانی كه پا به سن گذاشت. در این هنگام، قرائت را نشسته می‏خواند و وقتی كه می‌خواست به ركوع برود، بلند می‌شد و حدود سی تا چهل آیه، قرائت می‌نمود. سپس، به ركوع می‌رفت».

۵۸۳- «وَعَنْهَا ل فِيْ رِوَايَةٍ: ثُمَّ يَفْعَلُ فِي الرَّكْعَةِ الثَّانِيَةِ مِثْلَ ذَلِكَ، فَإِذَا قَضَى صَلاتَهُ نَظَرَ: فَإِنْ كُنْتُ يَقْظَى تَحَدَّثَ مَعِي، وَإِنْ كُنْتُ نَائِمَةً اضْطَجَعَ».(بخارى: ۱۱۱۹)

ترجمه: «و در روایتی دیگر، عایشه لمی‌گوید: رسول الله جدر ركعت دوم نیز، چنین می‏كرد و پس از اتمام نماز، اگر من بیدار ‏بودم، با من حرف می‏زد وگرنه، می‏خوابید».