باب (۲۰): نماز خواندن با موزه
۲۵۲- «عَنْ جَرِيرِ بْنِ عَبْدِ الله س: أنَّهُ بَالَ ثُمَّ تَوَضَّأَ، وَمَسَحَ عَلَى خُفَّيْهِ، ثُمَّ قَامَ فَصَلَّى، فَسُئِلَ فَقَالَ رَأَيْتُ النَّبِيَّ ج صَنَعَ مِثْلَ هَذَا. فَكَانَ يُعْجِبُهُمْ، لانَّ جَرِيرًا كَانَ مِنْ آخِرِ مَنْ أَسْلَمَ».(بخارى:۳۸۷)
ترجمه: «از جریر بن عبدالله سروایت است كه وی ادرار كرد. سپس، وضو گرفت و بر موزه‌هایش مسح كشیده، نماز خواند. سؤال كردند: چرا چنین كردی؟ گفت: رسول الله جرا دیدم كه بر موزه‌ها مسح كرد. مردم آنرا پذیرفتند (و بر مسح موزه‌ها، یقین نمودند). زیرا جریر از آخرین كسانی بود كه مسلمان شده بود».