باب (۱۲): نگاه کردن به زن قبل از ازدواج
۱۸۲۴- «وَفِي رِوَايَةٍ عَنْهُ س: أَنَّ امْرَأَةً جَاءَتْ رَسُولَ اللَّهِ ج فَقَالَتْ: يَا رَسُولَ اللَّهِ، جِئْتُ لأَهَبَ لَكَ نَفْسِي، فَنَظَرَ إِلَيْهَا رَسُولُ اللَّهِ ج، فَصَعَّدَ النَّظَرَ إِلَيْهَا، وَصَوَّبَهُ، ثُمَّ طَأْطَأَ رَأْسَهُ. وَذَكَرَ الْحَدِيْثَ وَقَالَ فِيْ آخِرِهِ: «أَتَقْرَؤُهُنَّ عَنْ ظَهْرِ قَلْبِكَ»؟ قَالَ: نَعَمْ: قَالَ: «اذْهَبْ فَقَدْ مَلَّكْتُكَهَا بِمَا مَعَكَ مِنَ الْقُرْآنِ»».(بخارى: ۵۱۲۶)
ترجمه: «و در روایتی دیگر از سهل سچنین آمده است كه زنی نزد رسول الله جآمد و گفت: ای رسول خدا! آمده‌ام تا خود را به تو ببخشم. رسول الله جسرش را بلند كرد و سرتاپایش را خوب نگاه كرد. آنگاه، سرش را پایین انداخت.
سپس، راوی بقیه حدیث را ذكر نمود و در پایان، گفت: رسول اكرم جخطاب به آن مرد فرمود: «آیا این سوره‌ها را خوب حفظ داری»؟ گفت: بلی. فرمود: «برو، او را در مقابل قرآنی كه حفظ داری، به نكاح تو در آوردم»».