ترجمه صحیح بخاری

باب (۱۳): سوار شدن دو نفر بر یک سواری در حج

۷۷۷- «عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ ب: أَنَّ أُسَامَةَ سكَانَ رِدْفَ النَّبِيِّ ج مِنْ عَرَفَةَ إِلَى الْمزْدَلِفَةِ، ثُمَّ أَرْدَفَ الْفَضْلَ مِنَ الْمزْدَلِفَةِ إِلَى مِنًى، فَكِلاهُمَا قَالَ: لَمْ يَزَلِ النَّبِيُّ ج يُلَبِّي حَتَّى رَمَى جَمْرَةَ الْعَقَبَةِ». (بخارى:۱۵۴۳،۱۵۴۴)

ترجمه: «ابن عباس بمی‌گوید: اسامه ساز عرفات تا مزدلفه پشت سر رسول ‏الله جسوار شتر بود. سپس، از مزدلفه تا منا, فضل پشت سر رسول ‏الله جسوار شد. و هر دو نفر می‏گفتندكه رسول الله جتا رمی جمره عقبه, لبیک می‌گفت. (یعنی تا هنگام زدن شیطان بزرگ، لبیک می‌گفت)».