باب (۴۵): دعا برای هدایت مشرکین به قصد دلجویی از آنان
۱۲۵۳- «عَنْ أَبِيْ هُرَيْرَةَ س قَالَ: قَدِمَ طُفَيْلُ بْنُ عَمْرٍو الدَّوْسِيُّ وَأَصْحَابُهُ عَلَى النَّبِيِّ ج فَقَالُوا: يَا رَسُولَ اللَّهِ! إِنَّ دَوْسًا عَصَتْ وَأَبَتْ فَادْعُ اللَّهَ عَلَيْهَا، فَقِيلَ: هَلَكَتْ دَوْسٌ، قَالَ: «اللَّهُمَّ اهْدِ دَوْسًا وَأْتِ بِهِمْ»».(بخارى: ۲۹۳۷)
ترجمه: «ابوهریره سمی‌گوید: طفیل بن عمرو دوسی و یارانش نزد نبی اكرم جآمدند و گفتند: یا رسول الله! همانا طایفه دوس، عصیان كرده و كفر ورزیدند. آنان را نفرین كن. مردم گمان كردند كه (با نفرین رسول خدا ج) دوس، نابود خواهد شد. رسول الله ج(خلاف انتظار آنها) دعای خیر كرد و فرمود: «خدایا! دوس را هدایت كن و مشرف به اسلام گردان»».