باب (۳۹): هجرت به حبشه
۱۵۶۶- «عَنْ أُمِّ خَالِدٍ بِنْتِ خَالِدٍ ل قَالَتْ: قَدِمْتُ مِنْ أَرْضِ الْحَبَشَةِ وَأَنَا جُوَيْرِيَةٌ، فَكَسَانِي رَسُولُ اللَّهِ ج خَمِيصَةً لَهَا أَعْلامٌ، فَجَعَلَ رَسُولُ اللَّهِ ج يَمْسَحُ الأَعْلامَ بِيَدِهِ، وَيَقُولُ: «سَنَاهْ سَنَاهْ»».(بخارى: ۳۸۷۴)
ترجمه: «ام خالد، دختر خالد ل، می‌گوید: من كه دختر خردسالی بودم از سرزمین حبشه آمدم. رسول الله جلباس نقش داری به من پوشانید. و بر آن نقشها، دست می‌كشید و می‌فرمود: «زیباست، زیباست»».