ترجمه صحیح بخاری

باب (۲۶): این سخن پیامبر اکرم ج که فرمود: «از نیکانشان بپذیرید و از بدانشان، گذشت کنید»

۱۵۴۷- «عَنْ أَنَسِ بْنِ مَالِكٍ س يَقُولُ: مَرَّ أَبُو بَكْرٍ وَالْعَبَّاسُ ب بِمَجْلِسٍ مِنْ مَجَالِسِ الأَنْصَارِ وَهُمْ يَبْكُونَ، فَقَالَ: مَا يُبْكِيكُمْ؟ قَالُوا: ذَكَرْنَا مَجْلِسَ النَّبِيِّ ج مِنَّا، فَدَخَلَ عَلَى النَّبِيِّ ج فَأَخْبَرَهُ بِذَلِكَ، قَالَ: فَخَرَجَ النَّبِيُّ ج، وَقَدْ عَصَبَ عَلَى رَأْسِهِ حَاشِيَةَ بُرْدٍ، قَالَ: فَصَعِدَ الْمِنْبَرَ وَلَمْ يَصْعَدْهُ بَعْدَ ذَلِكَ الْيَوْمِ، فَحَمِدَ اللَّهَ وَأَثْنَى عَلَيْهِ، ثُمَّ قَالَ: «أُوصِيكُمْ بِالأَنْصَارِ، فَإِنَّهُمْ كَرِشِي وَعَيْبَتِي، وَقَدْ قَضَوْا الَّذِي عَلَيْهِمْ، وَبَقِيَ الَّذِي لَهُمْ، فَاقْبَلُوا مِنْ مُحْسِنِهِمْ، وَتَجَاوَزُوا عَنْ مُسِيئِهِمْ»».(بخارى: ۳۷۹۹)

ترجمه: «انس بن مالک سمی‌گوید: ابوبكر و عباس باز كنار یكی از مجالس انصار گذشتند و دیدند كه آنها گریه می‌كنند. عباس سپرسید: چرا گریه می‌كنید؟ گفتند: به یاد مجالسی كه نبی اكرم جبا ما داشت، افتادیم. سپس، عباس سنزد رسول خدا جرفت و او را با خبر ساخت. راوی می‌گوید: آنگاه نبی اكرم جدر حالی كه پارچه‌ای به سرش بسته بود، بیرون آمد و برای آخرین بار، به منبر رفت. و پس از حمد و ثنای خداوند، فرمود: «شما را در مورد انصار، سفارش می‌كنم. آنان، راز دار و امانت دار من هستند. و به وظایف خود، عمل كرده‌اند ولی حق آنان بر ما باقی است. پس، از نیكانشان بپذیرید و از بدانشان، گذشت نمایید»».

۱۵۴۸- «عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ ب يَقُولُ: خَرَجَ رَسُولُ اللَّهِ ج وَعَلَيْهِ مِلْحَفَةٌ مُتَعَطِّفًا بِهَا عَلَى مَنْكِبَيْهِ وَعَلَيْهِ عِصَابَةٌ دَسْمَاءُ، حَتَّى جَلَسَ عَلَى الْمِنْبَرِ، فَحَمِدَ اللَّهَ وَأَثْنَى عَلَيْهِ، ثُمَّ قَالَ: «أَمَّا بَعْدُ أَيُّهَا النَّاسُ، فَإِنَّ النَّاسَ يَكْثُرُونَ، وَتَقِلُّ الأَنْصَارُ، حَتَّى يَكُونُوا كَالْمِلْحِ فِي الطَّعَامِ، فَمَنْ وَلِيَ مِنْكُمْ أَمْرًا يَضُرُّ فِيهِ أَحَدًا أَوْ يَنْفَعُهُ، فَلْيَقْبَلْ مِنْ مُحْسِنِهِمْ وَيَتَجَاوَزْ عَنْ مُسِيئِهِمْ»».(بخارى: ۳۸۰۰)

ترجمه: «ابن عباس بمی‌گوید: رسول الله جدر حالی كه ملافه‌ای پوشیده و بالای شانه‌هایش انداخته و پارچه‌ای سیاه به سرش بسته بود، بیرون آمد و بر منبر نشست. و پس از حمد و ثنای خداوند، فرمود: «اما بعد، ای مردم! تعداد مردم، رو به افزایش است. ولی تعداد انصار تا جایی كاهش می‌یابد كه مثل نمک در طعام می‌مانند. پس هركس از شما به پست و مقامی رسید كه می‌تواند نفع یا ضرری به دیگران برساند، از نیكوكاران آنان (انصار) بپذیرد و از بدانشان،‌گذشت نماید»».