باب (۴۴): بیع مزابنه
۱۰۲۵- «عَنْ عَبْدِاللَّهِ بْنِ عُمَرَ ب: أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ ج قَالَ: «لا تَبِيعُوا الثَّمَرَ حَتَّى يَبْدُوَ صَلاحُهُ وَلا تَبِيعُوا الثَّمَرَ بِالتَّمْرِ». أَخْبَرَنِي زَيْدُ بْنُ ثَابِتٍ: أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ ج رَخَّصَ بَعْدَ ذَلِكَ فِي بَيْعِ الْعَرِيَّةِ بِالرُّطَبِ أَوْ بِالتَّمْرِ، وَلَمْ يُرَخِّصْ فِي غَيْرِهِ».(بخارى: ۲۱۸۳ ـ ۲۱۸۴)
ترجمه: «از عبدالله بن عمر بروایت است كه رسول الله جفرمود: «میوهها را تا پخته نشده‌اند، نفروشید. و خرمای تازه بالای درخت را در برابر خرمای كهنه، معامله نكنید». راوی می‌گوید: زید بن ثابت از رسول الله جروایت می‌كند كه آنحضرت جبعد از آن، فقط معامله عریه (خرمای تازه بالای درخت در برابر خرمای كهنه) را جایز قرار داد».
۱۰۲۶- «عَنْ جَابِرٍ س قَالَ: نَهَى النَّبِيُّ ج عَنْ بَيْعِ الثَّمَرِ حَتَّى يَطِيبَ وَلا يُبَاعُ شَيْءٌ مِنْهُ إِلاَّ بِالدِّينَارِ وَالدِّرْهَمِ إِلاَّ الْعَرَايَا».(بخارى: ۲۱۸۹)
ترجمه: «جابر سمی‌گوید: نبی اكرم جاز فروش میوه تا زمانی كه پخته نشده است، منع فرمود. و همچنین از فروش آن، بجز در مقابل درهم و دینار، منع كرد. مگر معامله عریه، كه آنرا جایز قرار داد». (و شرح آن، در حدیث بالا گذشت).