باب (۲۵): این گفتۀ خداوند که میفرماید: «ای مؤمنان! چیزهای پاکیزه ای را که خداوند برای شما حلال ساخته بر خود حرام مکنید» [مائده:۸۷]
۱۷۱۷- «عَنْ عَبْدِاللَّهِ س قَالَ: كُنَّا نَغْزُو مَعَ النَّبِيِّ ج وَلَيْسَ مَعَنَا نِسَاءٌ، فَقُلْنَا: أَلا نَخْتَصِي؟ فَنَهَانَا عَنْ ذَلِكَ، فَرَخَّصَ لَنَا بَعْدَ ذَلِكَ أَنْ نَتَزَوَّجَ الْمَرْأَةَ بِالثوْبِ ثمَّ قَرَأَ: ﴿يَٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ لَا تُحَرِّمُواْ طَيِّبَٰتِ مَآ أَحَلَّ ٱللَّهُ لَكُمۡ﴾[المائدة: ۸۷] ».(بخارى: ۴۶۱۵)
ترجمه: «عبدالله بن مسعود سمیگوید: با نبی اكرم جبه جهاد رفته بودیم وهمسرانمان، همراه ما نبودند. گفتیم: آیا خود را اخته نكنیم؟ آنحضرت ما را از این كار، بازداشت. و بعد از آن، به ما اجازه داد تا در برابر یک قطعه پارچه هم كه شده است با زنان، ازدواج كنیم. آنگاه (ابن مسعود) این آیه را تلاوت كرد: ﴿يَٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ لَا تُحَرِّمُواْ طَيِّبَٰتِ مَآ أَحَلَّ ٱللَّهُ لَكُمۡ﴾[المائدة: ۸۷] یعنی ای مؤمنان! چیزهای پاكیزهای را كه خداوند برای شما حلال ساخته بر خود حرام مكنید».