باب (۲۲): پند و نصیحت کردن امام زنان را
۸۴- «عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ ب: أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ ج خَرَجَ وَمَعَهُ بِلالٌ، فَظَنَّ أَنَّهُ لَمْ يُسْمِعِ النِّسَاءَ فَوَعَظَهُنَّ وَأَمَرَهُنَّ بِالصَّدَقَةِ، فَجَعَلَتِ الْمَرْأَةُ تُلْقِي الْقُرْطَ وَالْخَاتَمَ، وَبِلالٌ يَأْخُذُ فِي طَرَفِ ثَوْبِهِ».(بخارى: ۹۸)
ترجمه: «ابن عباس بروایت می‌كند كه: رسول الله جهمراه بلال از مسجد بیرون شد و گمان نمود كه زنها وعظ و ارشاد او جرا نشنیده‌اند. بار دیگر به وعظ و راهنمایی آنان پرداخت و آنها را امر به صدقه دادن نمود. زنان شروع به انداختن گوشواره‌ها و انگشتر‌هایشان نمودند. و بلال سآنها را در دامنش جمع آوری می‌نمود».