ترجمه صحیح بخاری

باب (۲): اگر دانه خرمایی در راه یافت

۱۱۰۰- «عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ س عَنِ النَّبِيِّ ج قَالَ: «إِنِّي لأَنْقَلِبُ إِلَى أَهْلِي فَأَجِدُ التَّمْرَةَ سَاقِطَةً عَلَى فِرَاشِي فَأَرْفَعُهَا لآكُلَهَا ثُمَّ أَخْشَى أَنْ تَكُونَ صَدَقَةً فَأُلْقِيهَا»».(بخارى:۲۴۳۲)

ترجمه: «ابوهریره سمی‌گوید: نبی اكرم جفرمود: «چه بسا وارد خانه‌‌ام می‏شوم و خرمایی را می‏بینم كه روی رختخوابم افتاده است. سپس، آنرا بر می‌دارم تا بخورم. اما از ترس این كه مبادا مال صدقه باشد، آنرا می‌اندازم»».