باب (۱۰): غزوۀ احد
۱۵۹۹- «عَنْ جَابِرِ بْنِ عَبْدِاللَّهِ ب قَالَ: قَالَ رَجُلٌ لِلنَّبِيِّ ج يَوْمَ أُحُدٍ: أَرَأَيْتَ إِنْ قُتِلْتُ فَأَيْنَ أَنَا؟ قَالَ: «فِي الْجَنَّةِ». فَأَلْقَى تَمَرَاتٍ فِي يَدِهِ ثُمَّ قَاتَلَ حَتَّى قُتِلَ».(بخارى:۴ ۰۴۶)
ترجمه: «جابر بن عبدالله بمی‌گوید: روز جنگ احد، مردی از نبی اكرم جپرسید: اگر من كشته شوم، جایم كجاست؟ فرمود: «در بهشت». پس خرما‌هایی را كه در دست داشت (و می‌خورد) انداخت و آنقدر جنگید تا به شهادت رسید».