باب (۳): غسل نمودن با یک صاع آب و مانند آن
۱۸۶- «وَعَنْهَا ل: أَنَّهَا سُئِلَت عَنْ غُسْلِ النَّبِيِّ ج، فَدَعَتْ بِإِنَاءٍ نَحْوًا مِنْ صَاعٍ، فَاغْتَسَلَتْ، وَأَفَاضَتْ عَلَى رَأْسِهَا، وَبَيْنَهَا وَبَيْنَ السَّائِلِ حِجَابٌ». (بخارى:۲۵۱)
ترجمه: «همچنین از عایشه لروایت است كه از وی درباره غسل نبی اكرم جسؤال شد. ایشان ظرفی خواست كه حدود یک صاع آب میگرفت. سپس با آن غسل كرد و بر سرش آب ریخت. میان او و سؤال كننده یعنی برادرش؛ عبدالرحمن؛ پرده ایی حائل بود».
۱۸۷- «عَنْ جَابِرِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ س: أَنَّهُ سَأَلَهُ رَجُلٌ عَنِ الْغُسْلِ؟ فَقَالَ: يَكْفِيكَ صَاعٌ، فَقَالَ رَجُلٌ: مَا يَكْفِينِي، فَقَالَ جَابِرٌ: كَانَ يَكْفِي مَنْ هُوَ أَوْفَى مِنْكَ شَعَرًا وَخَيْرٌ مِنْكَ، ثُمَّ أَمَّنَا فِي ثَوْبٍ».(بخارى:۲۵۲)
ترجمه: «جابر بن عبد الله سمیگوید: شخصی از من درباره مقدار آب غسل، سؤال كرد. در جواب، گفتم: یک صاع آب، كافی است. یكی از حاضران گفت: یک صاع برای من كافی نیست. گفتم: برای كسی كه موهایش از تو بیشتر وخودش هم از تو بهتر بود، یک صاع آب، كفایت میكرد (یعنی رسول الله ج). آنگاه جابر سكه یک چادر بر تن داشت، نماز را برای ما امامت كرد».