باب (۲): این گفتۀ خداوند متعال که می‌فرماید: «آگاهانه، با خداوند، شریک و همتایی قرار ندهید» [بقره:۲۲]
۱۶۹۳- «عَنْ عَبْدِاللَّهِ س قَالَ: سَأَلْتُ النَّبِيَّ ج: أَيُّ الذَّنْبِ أَعْظَمُ عِنْدَ اللَّهِ؟ قَالَ: «أَنْ تَجْعَلَ لِلَّهِ نِدًّا وَهُوَ خَلَقَكَ». قُلْتُ: إِنَّ ذَلِكَ لَعَظِيمٌ، قُلْتُ: ثمَّ أَيُّ؟ قَالَ: «وَأَنْ تَقْتُلَ وَلَدَكَ تَخَافُ أَنْ يَطْعَمَ مَعَكَ». قُلْتُ: ثمَّ أَيُّ؟ قَالَ: «أَنْ تُزَانِيَ حَلِيلَةَ جَارِكَ»».(بخارى: ۴۴۷۷)
ترجمه: «عبدالله بن مسعود سمی‌گوید: از نبی اكرم جپرسیدم: بزرگترین گناه نزد خداوند چیست؟ فرمود: «شریک قرار دادن با خدا، در حالی كه تو را آفریده است». گفتم: این،گناه بزرگی است. بعد از آن، چیست؟ فرمود: «كشتن فرزندات از ترس فقر و گرسنگی». پرسیدم: بعد از آن؟ فرمود: «زنا با زن همسایه»».