ترجمه صحیح بخاری

باب (۴۲): این گفتۀ خداوند عز وجل که می‌فرماید: «آنان را از روز حسرت، بترسان» [مریم:۳۹]

۱۷۳۵- «عَنْ أَبِي سَعِيدٍ الْخُدْرِيِّ س قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ج: «يُؤْتَى بِالْمَوْتِ كَهَيْئَةِ كَبْشٍ أَمْلَحَ، فَيُنَادِي مُنَادٍ: يَا أَهْلَ الْجَنَّةِ! فَيَشْرَئِبُّونَ وَيَنْظُرُونَ، فَيَقُولُ: هَلْ تَعْرِفُونَ هَذَا؟ فَيَقُولُونَ: نَعَمْ، هَذَا الْمَوْتُ، وَكُلُّهُمْ قَدْ رَآهُ، ثمَّ يُنَادِي: يَا أَهْلَ النَّارِ! فَيَشْرَئِبُّونَ وَيَنْظُرُونَ، فَيَقُولُ: هَلْ تَعْرِفُونَ هَذَا؟ فَيَقُولُونَ: نَعَمْ، هَذَا الْمَوْتُ، وَكُلُّهُمْ قَدْ رَآهُ، فَيُذْبَحُ، ثمَّ يَقُولُ: يَا أَهْلَ الْجَنَّةِ خُلُودٌ فَلاَ مَوْتَ، وَيَا أَهْلَ النَّارِ خُلُودٌ فَلاَ مَوْتَ، ثمَّ قَرَأَ ﴿وَأَنذِرۡهُمۡ يَوۡمَ ٱلۡحَسۡرَةِ إِذۡ قُضِيَ ٱلۡأَمۡرُ وَهُمۡ فِي غَفۡلَةٖ﴾[مریم: ۳۹] . وَهَؤُلاءِ فِي غَفْلَةٍ أَهْلُ الدُّنْيَا ﴿وَهُمۡ لَا يُؤۡمِنُونَ﴾»».(بخارى:۴۷۳۰)

ترجمه: «ابوسعید خدری سمی‌گوید: رسول الله جفرمود: «مرگ را به شكل قوچ سفیدی می‌آورند. سپس ندا دهنده‌ای ندا می‌دهد: ای اهل بهشت! آنها سرهایشان را بلند كرده و نگاه می‌كنند. ندا دهنده می‌گوید: آیا این را می‌شناسید؟ آنها كه مرگ را دیده‌اند، می‌گویند: بلی، این، مرگ است. سپس منادی می‌گوید: ای دوزخیان! آنها نیز سرهایشان را بلند كرده و نگاه می‌كنند. پس می‌گوید: آیا این را می‌شناسید؟ آنان كه همه مرگ را دیده‌اند، می‌گویند: بلی، این، مرگ است. سرانجام آنرا ذبح می‌كنند. سپس منادی می‌گوید: ای بهشتیان! زندگی جاودانی خواهید داشت كه مرگی بدنبال ندارد. و ای دوزخیان! زندگی جاودانی خواهید داشت كه مرگی بدنبال ندارد. سپس این آیه را تلاوت فرمود: ﴿وَأَنذِرۡهُمۡ يَوۡمَ ٱلۡحَسۡرَةِ إِذۡ قُضِيَ ٱلۡأَمۡرُ وَهُمۡ فِي غَفۡلَةٖ﴾[مریم: ۳۹] . یعنی آنان را از روز حسرت، بترسان. آن هنگامی كه كار از كار می‌گذرد و آنان (اهل دنیا) در غفلت بسر برده‌اند. ﴿وَهُمۡ لَا يُؤۡمِنُونَ﴾و ایمان نیاورده‌اند».