باب (۵): اگر شکار، دو یا سه روز از دید شکارچی، پنهان ماند
۱۸۹۶- «عَنْ عَدِيِّ بْنِ حَاتِمٍ س تَقَدَّمَ قَرِيباً وَزَادَ فِي هَذِهِ الرِّوَايَةِ: «وَإِنْ رَمَيْتَ الصَّيْدَ فَوَجَدْتَهُ بَعْدَ يَوْمٍ أَوْ يَوْمَيْنِ، لَيْسَ بِهِ إِلاَّ أَثَرُ سَهْمِكَ فَكُلْ، وَإِنْ وَقَعَ فِي الْمَاءِ فَلا تَأْكُلْ»».(بخارى: ۵۴۸۵)
ترجمه: «روایت عدی بن حاتمسچند حدیث قبل، بیان شد. در این روایت، می‌گوید: نبی اكرم جدر ادامه آن، فرمود: «اگر بسوی شكاری، تیر‌اندازی كردی و بعد از یک یا دو روز، آنرا یافتی و فقط اثر تیر تو بر آن وجود داشت, آنرا بخور. ولی اگر در آب، افتاده بود، آنرا نخور»».