ترجمه صحیح بخاری

باب (۳۵): آنچه دربارۀ روزه گرفتن و افطار نمودن پیامبر ج گفته شده است

۹۵۳- «عن أَنَس س وقد سئل عَنْ صِيَامِ النَّبِيِّ ج فَقَالَ: مَا كُنْتُ أُحِبُّ أَنْ أَرَاهُ مِنَ الشَّهْرِ صَائِمًا إِلاَّ رَأَيْتُهُ وَلا مُفْطِرًا إِلاَّ رَأَيْتُهُ وَلا مِنَ اللَّيْلِ قَائِمًا إِلاَّ رَأَيْتُهُ وَلا نَائِمًا إِلاَّ رَأَيْتُهُ وَلا مَسِسْتُ خَزَّةً وَلا حَرِيرَةً أَلْيَنَ مِنْ كَفِّ رَسُولِ اللَّهِ ج وَلا شَمِمْتُ مِسْكَةً وَلا عَبِيرَةً أَطْيَبَ رَائِحَةً مِنْ رَائِحَةِ رَسُولِ اللَّهِ ج».

ترجمه: «از انس سدرباره روزه گرفتن رسول خدا جپرسیدند. گفت: هر وقت، در ماهی می‌خواستم او را روزه دار ببینم، می‌دیدم. و اگر می‌خواستم او را در حال خوردن (غیر روزه) ببینم، می‌دیدم. و هر پاسی از شب را دوست داشتم او را در حال عبادت بیابم، می‌یافتم و اگر میخواستم او را در حال استراحت ببینم، می‌دیدم. و هیچ پارچه پشمی یا ابریشمی را كه نرمتر از دست‌های (مبارک) رسول خدا جباشد، لمس نكردم. همچنین، هیچ مُشک و گلابی را خوشبوتر از رایحه آنحضرتجنیافتم».