باب (۳۴): روزه گرفتن در ماه شعبان
۹۵۱- «عَنْ عَائِشَةَ ل قَالَتْ: كَانَ رَسُولُ اللَّهِ ج يَصُومُ حَتَّى نَقُولَ لا يُفْطِرُ، وَيُفْطِرُ حَتَّى نَقُولَ لا يَصُومُ فَمَا رَأَيْتُ رَسُولَ اللَّهِ ج اسْتَكْمَلَ صِيَامَ شَهْرٍ إِلاَّ رَمَضَانَ وَمَا رَأَيْتُهُ أَكْثَرَ صِيَامًا مِنْهُ فِي شَعْبَانَ».(بخارى: ۱۹۶۹)
ترجمه: «عایشه لمیگوید: گاهی، رسول الله ج(پشت سرهم) روزه میگرفت كه ما خیال میكردیم هیچگاه، روزه را ترک نخواهد كرد. و گاهی، طوری (پشت سر هم) روزه نمیگرفت كه ما فكر میكردیم هیچوقت، روزه نخواهد شد. عایشه لافزود: ندیدم كه آنحضرت جغیر از ماه رمضان، ماه دیگری را كاملاً روزه بگیرد. همچنین، ندیدم كه در ماههای دیگر (غیر از رمضان) به اندازه شعبان، روزه بگیرد».
۹۵۲- «وعَنْها ل وفي رواية زيادة وَكَانَ يَقُولُ: «خُذُوا مِنَ الْعَمَلِ مَا تُطِيقُونَ فَإِنَّ اللَّهَ لا يَمَلُّ حَتَّى تَمَلُّوا» وَأَحَبُّ الصَّلاةِ إِلَى النَّبِيِّ ج مَا دُووِمَ عَلَيْهِ وَإِنْ قَلَّتْ، وَكَانَ إِذَا صَلَّى صَلاةً دَاوَمَ عَلَيْهَا».(بخارى:۱۹۷۰)
ترجمه: «از عایشه لدر روایتی دیگر، چنین آمده است كه رسول الله جفرمود: «به اندازه توانایی خود، عمل (عبادت) كنید. زیرا خداوند (از دادن پاداش) خسته نمیشود، مگر اینكه شما خسته شوید». و پسندیدهترین نماز نزد رسول خدا جنمازی است كه بر آن، مداومت شود اگر چه اندک باشد. و هر وقت، رسول خداجنمازی میخواند، بر آن، مداومت میكرد».