باب (۱۴): مناقب حسن وحسین ب
۱۵۳۰- «عَنِ الْبَرَاءِ س قَالَ: رَأَيْتُ النَّبِيَّ ج وَالْحَسَنُ بْنُ عَلِيٍّ عَلَى عَاتِقِهِ يَقُولُ: «اللَّهُمَّ إِنِّي أُحِبُّهُ فَأَحِبَّهُ»». (بخارى: ۳۷۴۹)
ترجمه: «براء بن عازب سمیگوید: نبی اكرم جرا دیدم كه حسن بن علی ببر شانهاش قرار داشت و میفرمود: «خدایا! من او را دوست دارم. پس تو نیز او را دوست داشته باش»».
۱۵۳۱- «عَنْ أَنَسٍ س قَالَ: لَمْ يَكُنْ أَحَدٌ أَشْبَهَ بِالنَّبِيِّ ج مِنَ الْحَسَنِ بْنِ عَلِيٍّ س».(بخارى: ۳۷۵۲).
ترجمه: «انس بن مالک سمیگوید: هیچ كس مانند حسن بن علی بشبیه نبی اكرم جنبود».
۱۵۳۲- «عَنْ عَبْدِاللَّهِ بْنَ عُمَرَ س وَسَأَلَهُ رَجُلٌ عَنِ الْمُحْرِمِ يَقْتُلُ الذُّبَابَ، فَقَالَ: أَهْلُ الْعِرَاقِ يَسْأَلُونَ عَنِ الذُّبَابِ، وَقَدْ قَتَلُوا ابْنَ ابْنَةِ رَسُولِ اللَّهِ ج، وَقَالَ النَّبِيُّ ج: «هُمَا رَيْحَانَتَايَ مِنَ الدُّنْيَا»».(بخارى: ۳۷۵۳).
ترجمه: «از عبدالله بن عمر بروایت است كه شخصی از او پرسید: اگر كسی در حالت احرام، مگسی را بكشد، حكماش چیست؟ گفت: مردم عراق از كشته شدن مگس میپرسند در حالی كه فرزند دختر رسول خدا جرا كشتند! حال آنكه نبی اكرم جفرمود: «حسن و حسین، گلهای خوشبوی من در دنیا هستند»».