ترجمه صحیح بخاری

باب (۲۵): روزۀ نفلی زن، باید با اجازۀ شوهر باشد

۱۸۳۸- «عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ س: أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ ج قَالَ: «لا يَحِلُّ لِلْمَرْأَةِ أَنْ تَصُومَ وَزَوْجُهَا شَاهِدٌ إِلاَّ بِإِذْنِهِ، وَلا تَأْذَنَ فِي بَيْتِهِ إِلاَّ بِإِذْنِهِ، وَمَا أَنْفَقَتْ مِنْ نَفَقَةٍ عَنْ غَيْرِ أَمْرِهِ فَإِنَّهُ يُؤَدَّى إِلَيْهِ شَطْرُهُ»».(بخارى: ۵۱۹۵)

ترجمه: «ابوهریره سمی گوید: رسول الله جفرمود: «برای زن، جایز نیست كه هنگام حضور شوهر، بدون اجازه‌اش روزه (نفلی) بگیرد. و همچنین نباید بدون اجازه شوهر كسی را به خانه‌اش راه دهد. و آنچه را كه بدون دستور شوهر، انفاق كند، نصف اجرش به شوهر می‌رسد»».