باب (۷): ایستاده آب نوشیدن
۱۹۱۸- «عَنْ عَلِيٍّ س: أنَّهُ أَتَى عَلَى بَابِ الرَّحَبَةِ فَشَرِبَ قَائِمًا، فَقَالَ: إِنَّ نَاسًا يَكْرَهُ أَحَدُهُمْ أَنْ يَشْرَبَ وَهُوَ قَائِمٌ، وَإِنِّي رَأَيْتُ النَّبِيَّ ج فَعَلَ كَمَا رَأَيْتُمُونِي فَعَلْتُ».(بخارى: ۵۶۱۵)
ترجمه: «از علی ابن ابی طالب سروایت است كه ایشان به دروازه رحبه (در كوفه) آمد وایستاده, آب نوشید و گفت: بعضی از مردم, آب نوشیدن را در حالت ایستاده, ناپسند می‌دانند در حالی كه من نبی اكرم جرا دیدم كه ایستاده، آب نوشید همانگونه كه شما مرا دیدید كه ایستاده, آب نوشیدم».
۱۹۱۹- «عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ ب قَالَ: شَرِبَ النَّبِيُّ ج قَائِمًا مِنْ زَمْزَمَ».(بخارى: ۵۶۱۷)
ترجمه: «ابن عباس بمی‌گوید: «نبی اكرم جاز آب زمزم، ایستاده نوشید»».