باب (۱۱): این گفتۀ خداوند متعال که می‌فرماید: «و برخی از آنان می‌گویند: پروردگارا! به ما در دنیا و آخرت، نیکی عطا فرما» [بقره: ۲۰۱]
۱۷۰۲- «عَنْ أَنَسٍ س قَالَ: كَانَ النَّبِيُّ ج يَقُولُ: «اللَّهُمَّ ﴿رَبَّنَآ ءَاتِنَا فِي ٱلدُّنۡيَا حَسَنَةٗ وَفِي ٱلۡأٓخِرَةِ حَسَنَةٗ وَقِنَا عَذَابَ ٱلنَّارِ﴾[البقرة: ۲۰۱] ».(بخارى: ۴۵۲۲)
ترجمه: «انس سمی‌گوید: نبی اكرم جهمواره این دعا را می‌خواند: اللَّهُمَّ رَبَّنَا آتِنَا فِی الدُّنْیا حَسَنَةً وَفِی الآخِرَةِ حَسَنَةً وَقِنَا عَذَابَ النَّارِ. یعنی بار الها! پروردگار ما! در دنیا به ما نیكی عطا كن و در آخرت نیز به ما نیكی عطا فرما. و ما را از عذاب دوزخ، نجات بده».