باب (۱۰): نماز خواندن بسوی کسی که خواب است
۳۱۸- «عَنْ عَائِشَةَ ل قَالَتْ: كَانَ النَّبِيُّ ج يُصَلِّي وَأَنَا رَاقِدَةٌ، مُعْتَرِضَةٌ عَلَى فِرَاشِهِ، فَإِذَا أَرَادَ أَنْ يُوتِرَ أَيْقَظَنِي فَأَوْتَرْتُ.)بخارى:۵۱۲)
ترجمه: «عایشه لمیفرماید: رسول الله جنماز میخواند در حالی كه من جلوی آنحضرت جو روی رختخوابش خوابیده بودم. سپس هنگامی كه میخواست نماز وتر بخواند، مرا نیز بیدار میكرد. من هم نماز وتر میخواندم».