آیا جایز است دعا‌هائی وارده از کتاب خدا و سنت رسولصرا به خویشتن آویخت؟
بروایت عمر بن شعیب از پدرش و از جدش از عبدالله بن عمروبن العاص آمده است که پیامبرصگفت: «إذا فزع أحدكم فی النوم فلیقل: اعوذ بكلمات الله التامة من غضبه وعقابه وشر عباده، من همزات الشیاطین وأن یحضرون فانها لن تضره»«هرگاه یکی از شما درخواب ترسید و و حشت او را فراگرفت بگوید: از غضب و عقاب خداوند و از شر و بدی بندگانش و از و سوسه‌های شیاطین و حاضر شدن آن‌ها نزد من، به‌کلمات و سخنان کامل خداوند پناه می‌برم که مرا در امان دارند. آن و قت هرگز نمی‌توانند به وی زیانی برسانند».
عبدالله بن عمرو این دعا را به فرزندان بالغ و عاقل خود می‌آموخت و آنان که بالغ نشده بودند برایشان می‌نوشت و بگردن‌شان آویزان می‌کرد. بروایت ابوداود و نسائی و ترمذی که آن را «حسن غریب» دانسته و روایت حاکم که آن را صحیح الاسناد دانسته است.
رای حضرت عایشه و مالک و بیشتر علمای شافعیه و روایتی از احمد نیز چنین است. و لی رای ابن عباس و ابن مسعود و حذیفه و حنفی‌ها و بعضی از علمای شافعیه و روایتی دیگری از احمد برآنست که جایز نیست آیات و احادیث را نوشت و بخود آویزان کرد چون در احادیثی که قبلا نقل شد نهی بطور عام آمده است.