استرقاق = بنده‌گیری و برده طلبی و به بندگی گرفتن
در قرآن‌کریم نصی نیست که بموجب آن برده‌گیری مباح باشد، بلکه در قرآن فقط دعوت بآزادی بردگان بصراحت آمده است و به اثبات نرسیده است، که پیامبرصاسیری را برده کرده باشد بلکه اسیران و بردگان مکه و بنی مصطلق و حنین را آزاد کرد و به اثبات رسیده است که او بردگانی جاهلی را که پیش او بوده‌اند نیز آزاد کرده و بردگانی که به وی اهداء شده‌اند نیز آزاد کرده است.
ولی خلفای راشدین بعنوان معامله بمثل، بعضی از اسیران خود را برده ساخته‌اند و آنان هم در همه احوال و هر صورتی برده‌گیری و برده سازی را مباح ندانسته‌اند همانگونه که شرایع و ادیان الهی و قوانین بشری نیز چنین بوده است. بلکه تنها در جنگهای مشروع و علنی از جانب مسلمین بر علیه دشمتان کافر، اسیران جنگی را برده می‌ساختند و صورت‌های دیگر برده سازی و برده‌گیری را لغو ساختند و آن را شرعا حرام و غیر معتبر و ناروا می‌دانستند، با اینکه اسلام مصدر و سرچشمه برده سازی را بدینگونه محصور و محدود ساخت، از جانب دیگر با بردگان بسیار نیکو و جوان مردانه با بردگان برخورد می‌کرد و با آنان رفتار کریمانه داشت و درهای متعددی برای آزادی آنان گشود و مشروع ساخت، آنگونه که در زیر بدان‌ها اشاره می‌شود.