فقه السنه

لعان

لعان از کلمه «‌لعن» ‌گرفته شده که بمعنی دوری از رحمت خدا است زیرا ملاعن =‌کسی که به لعان اقدام می‌کند در مرتبه پنجم می‌گوید: «لعنت و نفرین خدا بر او باشد اگر از دروغگویان باشد و ادعایش راست نباشد»‌. برخی‌گفته‌اند: لعان بمعنی ابعاد و دور ساختن است و متلاعنان یعنی زن و شوی‌، اقدام‌ کننده به لعان را، بدین‌جهت بدین اسم نامیده‌اند که بدنبال لعان گناه و طرد دیگری را بدنبال دارد و بدون شک یکی از آنان دروغگو و ملعون و مطرود است و هریک از آنان دیگری را طرد می‌کند و بسبب تایید تحریم از او دور می‌شود.

حقیقت لعان اینست که هرگاه کسی زن خود را به ارتکاب زنا متهم ساخت‌، چهار بار سوگند می‌خورد که او از راست‌گویان می‌باشد و ادعایش راست است و بار پنجم می‌گوید: لعنت خدا بر وی باشد اگر او از دروغگویان و ادعایش دروغ باشد. و زن نیز اگر بخواهد او را تکذیب‌کند چهار بار سوگند یاد کند که شوهرش از دروغگویان است و ادعایش دروغ است و در بار پنجم بگوید غضب خدا بروی باد اگر شوهرش از راست‌گویان باشد.