ستایش و دعای خیر برای کسی که هدیه می‌دهد
۱- بروایت از ابوهریره پیامبرصگفت: «من لم یشكر الناس لم یشكر الله»«هرکس مردم را سپاسگزاری نکرد، خدا را نیز سپاسگزاری نکرد».
۲- بروایت از جابر پیامبرصگفت: «من أعطى عطاء فوجد فلیجزیه، ومن لم یجد فلیثن، فإن من أثنى فقد شكر، ومن كتم فقد كفر، ومن تحلى بما لم یعط كان كلابس ثوبی زور»«هرکس بوی چیزی داده شد و او دارای مال بود و رفاه حال داشت، پاداش و عوض آن را بدهد و اگرنداشت او را ثنای نیکوگوید چون‌کسی که ثنای نیکو و ذکر خیر بخشنده کند، سپاسگزاری او را بجای آورده است و هرکس بخشش دیگران را پنهان کند، براستی کفران نعمت و ناسپاسی‌کرده است و هرکس خود را بچیزی بیاراید که نبخشیده است یا بوی داده نشده است مانند کسی است که دو جامه دروغین را پوشیده باشد ».
۳- بروایت از اسامه بن زید پیامبرصگفت: «من صنع إلیه معروف فقال لفاعله: جزاك الله خیرا فقد أبلغ فی الثناء»«با هرکس نیکی و احسانی شد و او به نیکی‌کننده گفت خداوند جزا و پاداش خیرت دهد، او ثنای بلیغ و کامل را بجای آورده است».
۴- بروایت از انس آمده است که چون پیامبرصو ارد مدینه شد مهاجران نزد او آمدند و گفتند: یا رسول اللهصما هیچ قومی را ندیده‌ایم که باندازه مردم مدینه مال فراوان بذل‌کنند و هیچ قومی را ندیده‌ایم که از مال اندک خود از دیگران دستگیری کنند، آنگونه که مردم مدینه یعنی انصار می‌کنندکه براستی این قوم بی‌نظیرندکه زحمت و هزینه زندگی ما راکفایت می‌کنند و بما زحمت نمی‌دهند، و در زحمات ما را شریک نمی‌سازند و ما را درچیزهای‌گوارای خود شریک می‌سازند، تا جائیکه نگران هستیم، که تمام مزد و پاداش خوب را همه از آن خود سازند و چیزی از خیرات برای ما نماند، پیامبرصگفت: نخیر تا زمانی که شما در برابر اعمال خیرشان برایشان دعای خیرکنید و از آنان بنیکی یادکنید و ثنایشان گوئید، شما نیز ثواب و مزد دارید.