هزینه رهن و منافع آن
هزینه رهن و اجرت و هزینه نگاهداری کردن و هزینه برگشت دادن آن بعهده مالک آنست. و منافع آن برای برهن گذارنده است و رشد و نمو آن تابع همان شیی‌ء و چیزی است که برهن‌گذاشته شده و همراه اصل خود نیز در رهن است، پس شامل بچه و پشم و میوه و شیر می‌شود، چون پیامبرصگفت: «له غنمه، وعلیه غرمه»«منفعت آن از آن مالک است و غرامت و خسارتش نیز بر او است».
امام شافعی می‌گوید: هیچکدام از این‌ها داخل در رهن نمی‌شوند و جزو رهن بحساب نمی‌آیند و امام مالک گوید: تنها بچه حیوان رهن و نهال خرما داخل در رهن می‌شود نه چیزهای دیگر.
هرگاه رهن گیرنده در صورت غیبت رهن دهنده و امتناع او از هزینه، باجازه حاکم هزینه‌ای برای مرهون انجام داد، این هزینه نیز جزو قرض بر رهن دهنده بحساب میآید. رهن حکم امانت دارد، پس چیزی که برهن گذاشته شده، در دست گیرنده امانت میباشد فقط در صورت تعدی ضامن میباشد و این رای احمد و شافعی است.