فقه السنه

فهرست کتاب

٧- و دِی یا و ذِی

٧- و دِی یا و ذِی

ودی آب سفید غلیظی است‌ که بعد از ادرار، خارج می‌شود و این آب بدون خلاف پلید است. عایشهلگفته است‌: «ودی بعد از ادرار می‌آید، که باید آلت و هر اندامی‌ که به آن آلوده شود شسته‌ گردد، و آنوقت و ضو گرفت نه غسل» یعنی موجب جنابت نیست‌. ابن المنذر این حدیث را روایت ‌کرده است‌. و از ابن عباس روایت شده است‌که‌: «المنی والودی والمذی، أما المنی ففیه الغسل، وأما المذی والودی فیهما إسباغ الطهور»«منی‌، موجب غسل جنابت است‌، و برای مذی و و دی تمیز شستن و و ضوی‌ کامل ‌کافی است». اثرم و بیهقی این حدیث را نقل ‌کرده‌اند و متن حدیث را بیهقی بدین‌صورت نقل ‌کرده است: «وأما الودی والمذی فقال: اغسل ذكرك أو مذاكیرك وتوضأ وضوءك فی الصلاة»«اگر مذی و و دی را بخود دیدی آلت و جای آن را بشوی و آنوقت همان‌طوری که برای نماز و ضو می‌گیری‌، و ضو بگیر».