پاک کردن کفش
کفش آلوده و دم‌پائی آلوده، با مالیدن به خاک، پاک می‌شوند، اگر اثر نجاست برطرف شود. زیرا ابوهریرهسگفته است: «إذا وطئ أحدكم بنعله الأذى فإن التراب له طهور»«پیامبرصفرموده است: هرگاه کفش یکی از شما، با نجاست برخورد کرد، بیگمان خاک، پاک‌کننده‌ی آن است». ابوداود آن را روایت‌کرده است. و در روایت دیگری: «إذا وطئ الاذى بخفیه فطهورهما التراب»«هرگاه کسی دم‌پائی‌های خود را آلوده کرد، پاک کننده‌ی آن‌ها خاک است».
از ابوسعید روایت شده که: پیامبر فرموده است: «إذا جاء أحدكم المسجد فلیقلب نعلیه فلینظر فیهما، فإن رأى خبثا فلیمسحه بالأرض ثم لیصل فیهما»«هرگاه کسی از شما به مسجد رفت، کفش‌های خود را برگرداند و بدان‌ها بنگرد، اگر نجاستی در آن‌ها دید آن را به خاک بمالد سپس با آن‌ها، نماز بخواند». احمد و ابوداود آن را روایت کرده‌اند. زیرا کفش غالباً با نجاست برخورد می‌کند، پس مالیدن آن به چیز جامدی، کفایت می‌کند مثل محل استنجاء که مالیدن جسم جامد آن را پاک می‌کند بلکه این شایسته‌تر است، زیرا محل استنجاء (نشیمن‌گاه) دو بار یا سه بار در روز با نجاست برخورد می‌کند و لی کفش بیشتر بدین چیزها مبتلا است.