آماده ساختن کفن و گور پیش از مرگ جایز میباشد
امام بخاری تحت عنوان: »کسانی که در زمان پیامبرصکفن خود را آماده‌کرده و مورد انکار و اقع نشده‌اند« از سهل روایت‌کرده است که زنی یک قطعه پارچه بافته شده را، پیش پیامبرصآوردکه یک‌نوع عبا و لباس پشمینه بود و گفت: آن را با دستان خود بافته‌ام و آورده‌ام تا به‌کسی بپوشانم. پس پیامبرصکه بدان نیازمند بود، آن را گرفت و برای خود از آن لباسی دوخت. یکی از یاران آن را پسندید و به پیامبرصگفت: چقدرزیبا است، آن را به من بده. مردم‌‌گفتند: کارخوبی نکردی. پیامبرصآن را پوشیده و بدان نیاز داشت و تو می‌دانی که پیامبرصبه کسی جواب رد نمی‌دهد و آن را از او در خواست‌کردی. آن شخص‌گفت: بخدای سوگند آن را برای پوشیدن تقاضا نکردم، بلکه آن را برای‌کفن خود می‌خواهم. سهل‌گوید: سرانجام آن پارچه کفن وی شد.
حافظ گفته است: بخاری قید: «فلم بنكر علیه» را آورده است تا اشاره‌ای باشد بدینکه انکاری که و اقع شده ازطرف اصحاب بدین جهت بوده است که آن پارچه را از پیامبرصدرخواست نمود. و لی و قتی که گفت: آن را برای کفن خود می‌خواهم، دیگر کسی بر وی انکار نکرد. از آن بر میآید که انسان می‌تواند، کفن و امثال آن را پیش از مرگ تهیه‌کند. و این سئوال پیش می‌آیدکه آیاکندن قبر هم پیش از مرگ جایز است؟ سپس می‌گوید: ابن بطال‌گفته است: از این حدیث مستفاد میگردد که می‌توان هر چیز مورد نیاز را پیش از مرگ آماده ساخت. سپس ادامه می‌دهد و می‌گوید: گروهی از افراد صالح پیش ازمرگ‌شان برای خود گورکنده بودند، و لی زین بن خیر گفته است: هیچیک از یاران پیامبرصپیش از مرگ برای خود گور نکنده‌اند. اگر اینکار مستحب می‌بود، آنان چنین‌کاری را می‌کردند.
عینی‌گفته است: از اینکه هیچ‌کس از اصحاب پیامبرصاین عمل را انجام نداده است، لازم نمی‌آید که جایز هم نباشد، زیرا هرچیزی که مسلمانان آن را نیکو بدانند آن چیز نزد خداوند نیزنیکو است، بویژه اگر گروهی از علمای برگزیده، آن را انجام داده باشند. امام احمدگفته است: اشکال نداردکه انسان زمینی را برای جای‌گورش خریداری‌کند و توصیه نمایدکه اورا درآنجا دفن‌کنند. از حضرت عثمان و حضرت عایشه و عمر بن عبدالعزیز روایت شده است که چنین‌کاری را کرده‌اند.
مستحب است که انسان آرزو کند درحرم مکه‌ی حرم مدینه بمیرد مستحب است که انسان آرزوی مرگ در یکی از حرمین شریفین را بنماید. زیرا بخاری از حضرت حفصه روایت کرده است که حضرت عمر بن خطاب گفت:
خداوندا شهادت در راهت را نصیبم کن. و مرگم را در شهر پیامبرت‌صقرار بده. من به و ی‌گفتم: اینکار چگونه است؟ او گفت: اگر خدا بخواهد آن را روزی من، خواهد ساخت.
طبرانی از جابر روایت کرده است که پیامبرصگفت: «من مات فی أحد الحرمین بعث آمنا یوم القیامة» «هر کس در یکی از حرمین شریفین بمیرد، از عذاب روز قیامت ایمن خواهد بود». در اسناد این حدیث موسی بن عبدالرحمن میباشد که- ابن حبان او را از جمله اشخاص موثوق به ذکر کرده است. در اسناد این حدیث عبدالله بن المومل نیز هست که امام احمد او را ضعیف دانسته و ابن حبان او را موثوق به دانسته است.