لباس
آنچه که لباس نامیده می‌شود و حداقل آن لباس جامه معمولی یک مرد فقیر است، که کفایت می‌کند، چون لباس در آیه به حد متوسط مقید نشده است. پس یک پیراهن بلند و بیجامه شلوار کافی است، همانگونه که عبا یا بیجامه شلوار و رداء کافی است. کلاه یا عمامه یا کفش یا مندیل یا حوله کفایت نمی‌کند، حسن بصری و ابن سیرین‌گفته‌اند: آنچه که و اجب است دو جامه زیر و بالاپوش است. سعید بن المسیب گفته عمامه‌ای که بر سرپیچد و عبائی که بر خود پوشد، کافی است. عطاء و طاوس و نخعی گفته‌اند، یک جامه‌ای که کاملا او را بپوشاند مانند ملافه یا رداء کافی است، ابن عباس‌گفته برای هر مسکین عبائی یا ردائی کافی است.
امام مالک و احمد گفته‌اند باید بهر مستمندی از زن و مرد جامه‌ای بدهد که شرعاً و بر حسب حال خود بتوانند درآن نماز بخوانند.