ظهار موقت
ظهار موقت آنست که شوهرتا مدتی معلوم با زنش ظهار کند و بگوید: «انت علی كظهر أمی إلى اللیل»«تو تا شب بر من مانند پشت مادرم هستی».
سپس پیش از پایان مدت با وی همبستر شد و نزدیکی کرد. این‌هم ظهار است و حکم ظهار مطلق دارد.
حطابی‌گفته است: هرگاه در ظهار موقت مرتکب گناه نشد و تا پایان مدت با وی همبستر نگردید علما درباره حکم آن اختلاف دارند:
مالک و ابن ابی لیلی گفته‌اند: هرگاه کسی بزنش‌گفت: «انت علی كظهر أمی إلى اللیل»بروی لازم است که‌کفاره ظهار بپردازد اگر چه با وی همبستر هم نشده باشد. و بیشتر اهل علم گفته‌اند: اگر عهد خود را نشکند و در این مدت با وی نزدیکی نکند بر وی کفاره‌ای لازم نیست، سپس خطابی‌گوید: امام شافعی درباره ظهار موقت دو قول دارد که بموجب یکی از آن‌ها ظهار موقت ظهار نیست.