مادر برای نگهداری فرزند از پدر شایستهتر است
عالیترین نوع تربیت و پرورش برای فرزند تربیتی است که درآغوش پدر و مادر صورتگیرد، زیرا رعایت و ملاحظه و سرپرستی آن دو، موجب رشد جسمانی و عقلانی و روحانی آنکودک میشود و او را برای زندگی مهیا میسازد. هرگاه زن و شوهر از هم جدا شدند و فرزندی خردسال داشتند، مادر برای نگهداری و سرپرستی او از پدر شایستهتر است مگراینکه مانعی باشدکه حق تقدم را به پدر بدهد یا اینکهکودک بگونهای باشدکه خود اختیار داشته و نیازی به خدمت زنان برای او نباشد. بدین جهت مادر شایستهتر است، که و لایت حضانت و رضاع را داشته باشد، چون به تربیت و پرورشکودک آشناتر و تواناتراست و شکیبائی مادر نسبت به تربیت فرزند خیلی بیش از پدر است و و قت بیشتری دارد، لذا بخاطر مراعات مصلحتکودک مادر بر پدر مقدم است، از عبدالله بن عمر و روایت است که زنی گفت: «یارسول الله إن ابنی هذا كان بطنی له وعاء ، وحجری له حواء وثدیی له سقاء، وزعم أبوه أنه ینزعه منی» «ای رسول خدا این فرزند من است که درشکم من پرورده شده و در آغوشم آرمیده و از پستانم شیر خورده و پدرشگمان میکندکه باید او را از من بگیرد».
«فقال: أنت أحق به ما لم تنكحی»«تا زمانی که ازدواج نکردهای، تو برای سرپرستی وی شایستهتر و مستحقتری و حق تقدم با تو است».
احمد و ابوداود و بیهقی و حاکم که آن را صحیح دانستهاند و گفتهاند یحیی بن سعیدگفته است از قاسم بن محمد شنیدم که میگفت: عمربن خطاب یک همسر انصاری داشت که عاصم بن عمر از او متولد شد، سپس عمر از آن زن جدا شد و چنین پیش آمد که عمر روزی به «قباء» آمد و عاصم پسرش را دید، که در صحن مسجد به بازی مشغول است، بازوی او راگرفت و او را با خود سوارکرد، در آن و قت مادربزرگ عاصم رسید و با عمر به نزاع پرداخت، تا اینکه برای داوری به نزد ابوبکرصدیق رفتندکه عمرمیگفت: فرزند من است و آن زن هم میگفت: فرزند من است. ابوبکر گفت: این زن و بچه را بحال خود بگذار، و عمر دیگر سخنی نگفت .
امام مالک آن را در موطا روایتکرده است. ابن عبدالبرگفته است این حدیث از جهات و طرق منقطع و متصل مشهوراست و اهل علم آن را پذیرفتهاند. دربعضی روایات آمده است که ابوبکرسگفت: «الام أعطف وألطف وأرحم وأحنى وأخیر وأرأف، وهی أحق بولدها ما لم تتزوج» «مادر باعطوفتتر و نرمخوتر و مهربانتر و دلسوزتر و نیکوتر و بارافتتر است پس او برای نگهداری بچه شایستهتر است، مادام که ازدواج نکرده باشد». و اینست آنچه که ابوبکر صدیق درباره شایستهتر بودن مادر برای نگهداری کودک گفته است.