خوردن گوشت حیوان اهدا شده به حرم شریف
خداوند دستور داده است که اهداء‌کننده از گوشت حیوان قربانی اهداء شده به حرم شریف، بخورد: ﴿فَكُلُواْ مِنۡهَا وَأَطۡعِمُواْ ٱلۡبَآئِسَ ٱلۡفَقِیرَ٢٨﴾[الحج: ۲۸]. «خود از گوشت آن بخورید و آن را به فقیران و بینوایان بخورانید».بر حسب ظاهر معنی این امر قربانی و اجب و سنت را دربر می‌گیرد. و فقیهان در آن اختلاف دارند. ابوحنیفه و احمد گویند: خوردن از گوشت قربانی «متعه حج» -تمتع- و قربانی «حج قران» و قربانی سنت جایز است و از غیر آن‌ها جایز نیست. امام مالک گوید: اگر قربانی بخاطر تاوان تباه شدن و باطل شدن حج یا فوت حج یا برای حج متعه و یا بطور کلی اهداء شده به حرم شریف باشد، خوردن از گوشت آن برای صاحبش اشکالی ندارد. و لی اگر برای فدیه اذیت و آزار جاندار یا تاوان شکار یا نذر فقراء و مساکین یا قربانی سنت مشروط بر آنکه پیش از رسیدن به محل قربانی هلاک گردد، خوردن از گوشت آن برای صاحبش جایز نیست. بقول شافعی بهیچ و جه خوردن از گوشت قربانی و اجب جایز نیست مانند قربانی که بعلت تاوان و اجب میگردد بخاطر ارتکاب شکار ممنوع و تباه شدن حج و قربانی متعه و قران حج و قربانی که با نذر و اجب شده باشد. و لی اگر قربانی سنت باشد صاحبش می‌تواند از گوشت آن بخورد و بدیگران صدقه و هدیه کند.